[ [[result.title.charAt(0).toUpperCase()]] ]
[[result.title]]
[więcej...]
nie znaleziono wyników
nie znaleziono wyników dla zaczynających się od [[char]] lub
nie znaleziono wyników dla zaczynających się od cyfr
nie znaleziono wyników dla zapytania: "[[searchWord]]"
nie znaleziono wyników dla wybranego zestawu tagów
nie znaleziono wyników dla wybranych kategorii
i typu hasła [[docTypeName]]
[[article.title]]
[[article.shortVersion]]
[[$index + 1]]. [[paragraph.paragrTitle]]
[zwiń]
[rozwiń]
-
[[ [reference.refIndex+1] ]][[reference.description]]
Powiązane treści
[zwiń]
[rozwiń]
Bibliografia
[zwiń]
[rozwiń]
Autor: [[article.author]]
Pedagogium (Zakład Kształcenia Nauczycieli)
Pedagogium (Zakład Kształcenia Nauczycieli)
Nazwa kursów dla nauczycieli w
getcie, które rozpoczęły się 12 kwietnia 1942 r. pod patronatem Rady Żydowskiej. Zorganizowanie
Pedagogium było związane z wcześniejszym o pół roku otwarciem szkół
powszechnych w getcie i miało kształcić ich personel. Gazeta Żydowska pisała o tym z emfazą: „Szkolnictwo żydowskie
zostało odbudowane, a raczej zbudowane od podstaw. Rzecz nie była łatwa. Teraz
trzeba w te ramy wpuścić silny odżywczy prąd. Trzeba tchnąć żywego ducha w
martwe kości. Zakład Kształcenia Nauczycieli (Pedagogium) - oto korona całego
gmachu szkolnictwa żydowskiego. [...] Wszak tu winno być owe ognisko, które skupi
w sobie wszelkie idee i wysiłki w dziedzinie wychowania. Stąd wyjdą kadry
młodych pełnych sił i woli do pracy nauczycieli” (Gazeta Żydowska 31/1942).
Kursy doszkalające dla czynnych nauczycieli miały
trwać trzy miesiące, natomiast kursy dla absolwentów gimnazjów, liceów i
seminariów nauczycielskich - jeden rok (Gazeta
Żydowska 11/1942). Pedagogium miało dwa wydziały:
przyrodniczo-matematyczny, którym kierował dr Bruno Winawer, oraz judaistyczno-pedagogiczny pod kierownictwem
prof. Menachema Edmunda Steina. W
kręgach hebraistów związanych z organizacją Tkuma traktowano ten fakt jako reaktywację Instytutu Nauk
Judaistycznych. W programie studiów znalazły się historia Żydów (z osobnymi
seminariami z historii średniowiecznej, gospodarczej i historii syjonizmu),
literatura hebrajska i jidysz, historia teatru jidysz, filozofia żydowska,
palestynografia, socjologia, psychologia dzieci, organizacja
gmin żydowskich. Wykładowcami wydziału judaistycznego byli: prof. Menachem
Edmund Stein, prof. Majer Bałaban, dr Icchak
Schiper, Lejzor Lipa Bloch, dr
Natan Eck, dr Meir Tauber, dr Emanuel
Ringelblum, dr Estera Markin, dr
Naftali Nussenblat, dr Hilel Seidman
i mgr Szymon Rundstein (Piżycowie 2017: 88-89).
Bardzo kąśliwie o tym
„Uniwersytecie Ludowym” wyrażał się Chaim
Aron Kapłan, sam wybitny hebraista, zarzucając kierownictwu niekompetencję
i pozerstwo (1999, s. 292-293). Według anonimowego autora opracowania o
szkolnictwie w getcie, wydział judaistyczny nie cieszył się wielkim
zainteresowaniem, co tłumaczy i brakiem zaufania do wykładowców, i
bezużytecznością przedmiotów humanistycznych dla uzyskania pracy zarobkowej
(ARG t. 33, s. 213-214).
