Owsiej (Andrzej) Bielenki (Bieleńki) (1888-1943)

Życiorys

Owsiej Bielenki był lekarzem pulmonologiem i społecznikiem. Urodził się w Czerkasach (dziś Ukraina), pochodził z ubogiej rodziny. Ukończył studia przyrodnicze w Petersburgu i medycynę na Uniwersytecie Warszawskim. W trakcie epidemii hiszpanki 1918 r. zdobył doświadczenie i sławę specjalisty. Od 1926 r. był ordynatorem oddziału chorób wewnętrznych Szpitala Starozakonnych na Czystem u prof. Gerszona Lewina. Był przewodniczącym Koła Lekarzy przy Towarzystwie Dobroczynności. Był niezwykle popularnym, lubianym i doświadczonym lekarzem, wybitnym specjalistą w swej dziedzinie. 

Brał udział w obronie Warszawy w trakcie kampanii wrześniowej. W trakcie wojny kontynuował pracę w szpitalu na Czystem, po przeniesieniu szpitala do getta był ordynatorem w szpitalu przy Lesznie, a potem na Gęsiej. Członek wiceprezes Zarządu Głównego Oddziału Warszawskiego TOZ. Współpracował z Ludwikiem Hirszfeldem w związku z akcjami dezynfekcyjnymi w getcie warszawskim. Był członkiem powołanej przez Milejkowskiego Ligi Przeciwgruźliczej.

Żona i córka Bieleńkiego wyszły na stronę aryjską, ale on nie chciał do nich dołączyć. W trakcie wielkiej akcji likwidacyjnej kierował ambulatorium w szopie Schulza. Do końca istnienia getta pracował jako lekarz. W trakcie powstania w getcie ukrywał się w schronie pod budynkiem szpitala. Potem został wywieziony do obozu w Trawnikach, gdzie pracował jako lekarz w obozowym szpitalu. Jesienią 1943 r. wywieziono go na Majdanek i tam zamordowano w trakcie akcji Erntefest 3 listopada 1943 r.