parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(hebr., midrasz opowieści [hagad]) – homiletyczny midrasz, zawierający opowiadania, przypowieści itp., często powiązane z postaciami biblijnymi. W pewnym sensie już w biblijnej Księdze Kronik pojawia się tendencja do interpretowania przeszłości przez pryzmat panującej wówczas ideologii. W istocie tworzenie m.a. było pochodną traktowania Biblii Hebrajskiej nie tylko jako zapisu objawienia, dotyczącego przeszłości, ale także jako księgi, odnoszącej się do problemów wszystkich epok. Jeśli sens wypowiedzi biblijnych dla egzegezy w sensie współczesnym limitowany jest przez kontekst i ścisłe znaczenie słów, to w midraszowej interpretacji jest on nieskrępowany kontekstem. W szerszym znaczeniu słowa, określenie m.a. odnosi się do hagadycznych opowieści, zawartych w midraszach; w węższym znaczeniu – M.A. jest tytułem ich zbioru, którego manuskrypt został pozyskany w Aleppo przez Abrahama Byka (talmudystę działającego w 2. połowie XIX wieku, pochodzącego z Mohylewa). Dokument ten wydał i krytycznie opracował S. Buber (Wiedeń 1894). Jest on homiletycznym komentarzem do Pięcioksięgu (brak części materiału do Księgi Powtórzonego Prawa). Jego anonimowy autor, prawdopodobnie w XIV w., skompilował hag(g)ady do omawianych miejsc Pięcioksięgu, wykorzystując rozległą literaturę talmudyczną i midraszową, dodając stosunkowo niewiele własnych rozważań. Całość została napisana prostym i jasnym językiem hebrajskim, bardzo rzadko pojawiają się odwołania do języka aramejskiego. Autor dzieła znał także literaturę mistyczną (stosował m.in. gematrię i notarikon oraz snuł rozważania kabalistyczne, np. na temat związku hebrajskiego słowa lew = serce – z 32 nićmi w cyces).
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.