Samelso(h)n (Samuelsohn) Szymon

Samelso(h)n (Samuelsohn) Szymon

(1814 Warszawa – 1881 Kraków) – adwokat, polityk galicyjski, działacz społeczny, filantrop; wnuk Szymona S., pochodzącego z Frankfurtu n. Odrą, lekarza Miasta Żydowskiego na podkrakowskim Kazimierzu (1781), potem znanego nadwornego medyka króla Stanisława Augusta Poniatowskiego; syn Maurycego S., warszawskiego bankiera, przemysłowca i właściciela kopalni w Olkuszu i Górce Szlacheckiej, oraz Ludwiki Rebeki z domu Zbytkower, córki Szmula Zbytkowera, warsz. bankiera i przemysłowca. Kształcił się w Krakowie (po ukończeniu gimnazjum św. Anny studiował prawo na uniwersytecie – 1824-1834) oraz w Berlinie (1835-1836), tytuł doktora uzyskał na Wydziale Prawa UJ w 1837. S. był zwolennikiem radykalnej asymilacji oraz polonizacji Żydów galicyjskich; na arenie politycznej pojawił się w 1848. Został wówczas wybrany na członka Komitetu Narodowego Krakowskiego; z jego ramienia uczestniczył w delegacji galicyjskich polityków do Wiednia oraz we francuskiej misji Alfreda Młockiego, poszukującej pomocy dyplomatycznej dla zrewoltowanej Galicji. W 1849-1855 pracował jako aplikant sądowy w Krakowie, a od 1858 – jako jeden z pierwszych Żydów w Krakowie – utrzymywał własną kancelarię adwokacką. W 1861 został wybrany na posła do galicyjskiego Sejmu Krajowego, w którym pozostał przez dwie kadencje, aż do 1870. W pracach sejmowych dał się poznać jako zwolennik demokratów oraz szermierz walki o równouprawnienie ludności żydowskiej; przez pewien czas pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego komisji petycyjnej. Na terenie Krakowa działał w Radzie Miejskiej od 1866 oraz w 1864 – współwydawał polityczny dziennik „Wiek”, a w 1869-1874 – „Kraj”. W 1870 przewodniczył powstałemu z inicjatywy „Kraju” stowarzyszeniu o poglądach narodowych i demokratycznych, pod nazwą Koło Polityczne. Współorganizował zloty polonijne patriotów ze Śląska, Poznańskiego i Galicji. W 1873-1874 był wiceprezesem krakowskiej Izby Adwokackiej; czynny w Radzie Szkolnej Okręgowej Krakowskiej; członek Wydziału Kasy Oszczędności w Krakowie. W pracach gminy żydowskiej uczestniczył od 1865, najpierw jako członek Komitetu Starozakonnych (będącego spadkobiercą władz kahalnych), a potem jako członek komisji opracowującej statut Gminy. Po jego wejściu w życie, od 1870 aż do śmierci, S. był prezesem Zboru Izraelickiego w Krakowie. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Krakowie.