parochet (hebr.; jid. porojches) – w synagodze bogato zdobiona zasłona na aron (ha-)kodesz. Geneza zwyczaju zawieszania p. sięga czasów biblijnych i odwołuje się do nakazów Bożych, odnoszących się do urządzenia Pierwszego Przybytku. Używany współcześnie p. jest odpowiednikiem zasłony, która w Namiocie Spotkania (a potem w Świątyni Jerozolimskiej), oddzielała miejsce Święte (hebr. Kodesz) od Najświętszego ( Święte Świętych), gdzie stała Arka Przymierza (Wj 26,31-34; 2 Krn 3,14). Kryła ona przed oczyma [więcej...]
Szanowni Państwo!
Udostępniliśmy Polski Słownik Judaistyczny w Portalu Delet.
Jest to wersja testowa (beta), w związku z czym na stronie mogą pojawić się błędy.
Zachęcamy do korzystania.
haskala (hebr., edukacja, nauczanie, erudycja, oświecenie; jid. haskole) – nurt w kulturze żydowskiej rozwijający się w Europie od lat 80. XVIII w., powstały pod wpływem oddziaływania haseł oświecenia w krajach europejskich, jak również szeroko rozumianych tradycji nurtu racjonalistycznego w filozofii żydowskiej, począwszy od Majmonidesa i jego zwolenników. Już w latach 40. XVIII w. zaczęły się pojawiać wybitne jednostki, będące jego protagonistami, w tym wielu Żydów pochodzących z terenów [więcej...]
Rosz ha-Szana Rosz ha-Szana (hebr., Początek Roku; jid. Roszeszone) – 1. święto Nowego Roku, zw. też w Polsce Świętem Trąbek, Trąbkami – obchodzone pierwszego i drugiego dnia tiszri, będące początkiem Jamim Noraim, które kończą się w dniu Jom Kipur. Pierwotnie, tzn. w BH święto to określano jako Zichron Terua (hebr., Upamiętnienie Dęcia w Szofar) oraz Jom Terua (hebr., Dzień Dęcia w Szofar). Nazwa R. ha-Sz. pojawia się dopiero w Misznie, gdzie wyliczono cztery daty w kalendarzu żydowskim, będące pierwszym [więcej...]
(1903 Nowy Sącz – 1965 Nowy Jork) – prawnik, poeta piszący w języku jidysz. Pochodził z rodziny kupieckiej. Od 15. roku życia chodził do polskiej szkoły. Ukończył studia prawnicze. Zaczynał pisać w języku polskim i pierwsze utwory publikował w prasie polskiej. Później tworzył w języku jidysz; szkice literackie i wiersze, zamieszczał początkowo w prasie – w wileńskim „Der Tog” (1921), wiedeńskim „Der Najer Cajt” (Nowy Czas, 1925) i w nowojorskim „Inzł”. W latach 20. N. mieszkał w Wiedniu, gdzie też ukazał się jego debiutancki tomik wierszy In szwarcn małches (W czarnym królestwie, 1924), potem następne – Gezełtn (Namioty, 1930) i Kajłechdike teg (Okrągłe dni, 1935). N. zaliczany jest do grupy, nawiązującej do tradycji Jung Galicje. Uczestniczył także w pracach wiedeńskiej sekcji JIWO. Zajmował się zagadnieniami bibliografii. Wraz z Eliezerem Szindlerem (ur. 1892), wydał Klejne antologie fun di jidiszer lirik in Galicje. 1897-1935 (jidysz, Mała antologia żydowskiej liryki w Galicji. 1897-1935, 1936) – antologię galic. poetów, obejmującą także tych, którzy działali w Nowym Jorku; oraz biografię M. Chmielnickiego. Po Anschlussie Austrii N. znalazł się w obozie w Dachau, jednak na parę miesięcy przed wybuchem II wojny światowej udało mu się opuścić Europę. Wyjechał do Brazylii, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Osiadł w Nowym Jorku, gdzie czuł się wyobcowany i zagubiony; bliski kontakt nawiązał jedynie z kręgiem tamtejszych pisarzy, tworzących w języku jidysz. Jego szkic Di moderne jidisze literatur in Galicje (jidysz, Współczesna literatura żydowska w Galicji, w: Fun noentn ower [jid., Z niedalekiej przeszłości], t. 1, 1955) zawiera wiele interesujących szczegółów o formacji Jung Galicje, z lat 1904-1918.
Prezentujemy Polski Słownik Judaistyczny (PSJ) w nowej, odświeżonej formie.
PSJ umożliwia szybki i wygodny dostęp do blisko czterech tysięcy haseł dotyczących kultury i historii Żydów polskich. Słownik przybliża użytkownikom takie zagadnienia jak religia, nauka, obyczaje, sztuka, polityka, życie codzienne i gospodarcze. Bardzo ważną i dużą część słownika stanowią biogramy najwybitniejszych przedstawicieli świata kultury żydowskiej oraz polsko-żydowskiej. PSJ stanowi idealny punkt wyjścia do dalszych poszukiwań i badan nad kulturą żydowską. Stanowi także przydatne narzędzie dla wszystkich zajmujących się działalnością edukacyjną i kulturalną.
Polski Słownik Judaistyczny powstał jako praca zbiorowa pod. red. Zofii Borzymińskiej i Rafała Żebrowskiego.
Projekt będzie stopniowo rozwijany we współpracy ze specjalistami i pracownikami Żydowskiego Instytutu Historycznego. Powstałe nowe hasła słownikowe zostaną zaktualizowane w oparciu o najnowsze badania i stan wiedzy. Wybrane zagadnienia zostaną uzupełnione o materiały wizualne oraz linki do plików źródłowych.